. «همانطور که احترازی از استعمال لغات یونانیِ داخل در فارسی در زبانِ خود نداریم (مانند پیاله و دیهیم و سپهر و الماس و درم و دینار و فنجان... و لگن و قپان و کالبد و لنگر و هیون و پسته و نرگس و زمرّد و سیم و مروارید….) همانطور هم لازم نیست که دشمنی با عرب را مانند خون سیاوش دنبال کرده و با کلمات عربیالاصل ِ فارسیشدهی خودمان به خصومت برخیزیم!» . «بعضی از ما نمیخواهیم کینهی عرب… را فراموش,فارسی,مبارک ...ادامه مطلب