کوچه‌ی طرف!

.

کوچه‌ها هرچی هم اسم داشتند و پیشونی هرکدومشون چندتا اسم عوض کرده بود باز هم با اون اسمی صداشون میکردیم که برامون ملموستر و بامسماتر بود: کوچه‌ی بربری، کوچه‌ی مسجد تُرکها، کوچه‌ی بهروزاینا، کوچه ممدشامی، کوچه دوتابرادرا!... لابد توی خونه‌های دیگه هم کسانی برای کوچه‌ها اسمهایی داشتند، مثلا کوچه‌ی طرف! ولی هیچوقت پیش نیامد من کوچه‌ای رو به اسمِ طرفی! صدا کنم چون اصلا تا وقتی توی محله‌ی پدری بودم نه من طرفی داشتم، نه طرفی منو داشت!

بنابراین اونروزا میخوندم:

ای که از کوچه‌ی این طرف و اون طرف میگذری... بگذر بابا!