جدانویسی افراطی!

چشم عادت کرده به بعضی کلمات و حالا می‌بینی توی کتابی از جلال، پایدار رو نوشته «پای‌ دار» که راستش اول پایِ ِ دار خوندمش! و همسر رو «هم سر» و سخنران رو «سخن ران» و رهبر رو «ره بر»! و ...الخ. و بعضیهاش دیگه خیلی یه طوریه‌ مثل «ویت نام» به جای ویتنام!
این جدانویسی افراطی هم ادای جدیده!

.

بعد از تحریر:

البته سایه جان اقتصادی‌نیا آمد و توضیح داد که سی سالی قدمت داره این افراط و قرار است در موردش مطلبی بنویسد که خبرم می‌کند...

برایش نوشتم که تا به حال ندیده بودم اینطوریش را